نویسنده
چکیده
عمان از مهم ترین و راهبردی ترین همسایه های جنوبی ایران است؛ کشوری که همراه با همسایه شمالی خود یعنی ایران نقش پررنگی در تأمین امنیت شاه راه ترانزیتی انرژی دنیا دارد. عمان به لحاظ سیاسی به صورت متمرکز اداره و همه راه های سیاسی به نحوی به سلطان یا پادشاه ختم می شود. عمان به منظور کاهش وابستگی به نفت روی موقعیت جغرافیای خود حساب ویژه ای باز کرده است؛ از این رو پنج محور گردشگری، خدمات و پشتیبانی، صنعت، ماهیگیری و معدن کاری را پیشران برنامه های میان مدت خود قرار داده است. بیشترین حجم تبادلات ایران و عمان مربوط به سال 2017 بوده که به دلیل اعمال مجدد تحریم های ظالمانه آمریکا این میزان به شدت سقوط کرده است. فولاد، قیر و دام زنده بیشترین میزان صادرات ایران به عمان را تشکیل می دهند. بخش بزرگی از این صادرات از طریق دریا انجام می شود که بنادر صُحار و السویق بیشترین تبادلات تجاری با ایران را فراهم کرده اند. پیشنهاد می شود جمهوری اسلامی ایران با دقت در سند 2040 عمان و شناخت بخش های پیشران آن، از یک طرف افزایش صادرات غیرنفتی به عمان را در دستور کار قرار داده و از طرف دیگر با اجرایی کردن طرح های راهبردی، همانند خط لوله صادرات گاز ایران به عمان، مناسبات اقتصادی خود را با این کشور عمق ببخشد. همچنین با توجه به اینکه نیروهای عمانی از مهارت ها و آموزش های کافی برخوردار نیستند و 77 درصد نیروی کار آنها را خارجی ها تشکیل می دهند، و با توجه به قوت ایران در صادرات خدمات فنی مهندسی، شایسته است از این فرصت نیز برای افزایش صادرات خدمات علمی و فنی به عمان بهره کافی برده شود.