اظهارنظر کارشناسی درباره: «طرح دوفوریتی استفساریه ماده (112) قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران»

نویسنده

چکیده

قانونگذار در ماده (۱۱۲) قانون برنامه ششم توسعه به منظور جبران عقب ماندگی استانهای مناطق عملیاتی دفاع مقدس دستگاه ها را مکلف به اقداماتی کرده و مزایای متعددی را برای این مناطق پیشبینی نموده است؛ از جمله اینکه در بندهای «ث» و «ج» ماده مذکور، سازمان برنامه و بودجه و سازمان اداری و استخدامی موظف شده اند؛ مزایا و فوق العاده هایی را برای شاغلان مناطق عملیاتی دفاع مقدس اعمال نمایند. علیرغم تصریح ماده مذکور، برخی از دستگاه ها با برداشت اشتباه و تفسیری متفاوت از خواسته قانونگذار، این ماده را به گونهای اجرا نموده اند که طیف وسیعی از افرادی که مطابق نظر قانونگذار باید مشمول این ماده قرار می گرفتند از شمول آن خارج گردیده اند. از طرف دیگر هیئت عمومی دیوان عدالت اداری نیز در دادنامه شماره ۷۳۴ مورخ 1401/04/07 مقرر نموده است که مزایای موضوع بند «ث» ماده (۱۱۲) قانون برنامه ششم توسعه به شاغلانی قابل پرداخت است که در بازه زمانی 1359/06/31 لغایت 1367/05/27 در مناطق عملیاتی دفاع مقدس خدمت نمودهاند و به افرادی که بعد از تاریخ های فوق استخدام شده اند، قابل پرداخت نیست. با عنایت به اجرای اشتباه ماده (۱۱۲) توسط دستگاه های اجرایی و همچنین برداشت خلاف خواسته قانونگذار و فلسفه وضع ماده مذکور، طرح دو فوریتی استفساریه ماده (۱۱۲) قانون برنامه ششم توسعه با شماره ثبت 831 در تاریخ 1401/06/31 تقدیم مجلس گردید و کمیسیون اجتماعی در تاریخ 1401/07/24 استفساریه مذکور را به تصویب رساند که در ادامه مصوبه کمیسیون مورد بررسی قرار خواهد گرفت.